PRETPARKEN: LASCIATE OGNI SPERANZA

Het aanhoudende geroep van het volk heeft mij uitverkozen om op deze dag mijn mening te uiten aangaande 'het pretparklandschap in onze nabije omgeving (Efteling en Phantasialand mogen dus mee doen)'. Eerst en vooral wens ik je tegen te spreken, teergeliefde lezer, want Efteling en Phantasialand mogen in geen geval 'meedoen'. Sterker nog, ik heb geen voeling met eender welk pretpark, niet die waarvoor ik minder dan tien minuten moet reizen, noch die in Orlando, Florida. Dat is, overigens, een van de Verenigde Staten in Noord-Amerika, zijnde een locatie op aarde. Sorry — mijn spreekwoordelijke kelk met kennis is tot de rand gevuld en elke kleine ontzetting mijns katalyseert een onvermijdelijke vloedgolf, bestaande uit slechts sommige van mijn hemelsbrede wereldlijke inzichten. Maar terug naar dat landschap. Ik kan zelf uit volkomen persoonlijke en professionele desinteresse geen drie pretparken opnoemen die het erop wagen zich in mijn nabije omgeving te bevinden, noch heb ik ambitie om ooit over hun bestaan te leren. Desondanks ben ik van mening dat, if anything, het pretparklandschap in West-Europa verzadigd is, omwille van de complete zinloosheid en onnodige frivoliteiten die met dit genre van "parken" gepaard gaan. Paarden zijn, overigens, zoogdieren met een verbazingwekkend griezelig uiterlijk en hoewel ze groter en sterker zijn dan de meeste van ons, laten ze zich doorgaans zonder al te veel weerstand domineren door wat toch wel het saaiste soort jockey op aarde moet zijn — niet het soort dat je inhuurt om je feestjes van wat ambiance te voorzien, maar het soort dat erop staat een helm "tok" te noemen en een zweep "noodzakelijk". Schorremorrie bij uitstek — maar aanvaard alsjeblieft mijn excuses voor deze ongeplande excursie terwijl ik angstvallig probeer om terug tot de orde van de dag te komen: "pretparken".

Ik was laatst in 2008 in een pretpark, en het enige dat ik er gedaan heb, is uit verveling frieten besteld

"pret"

Ik denk dat er een deel van de bevolking is dat we steevast en systematisch over het hoofd zien, en dat zijn de snel overprikkelde jonge vrouwen die kampen met hoogtevrees en een gezonde eetlust. Wat doen pretparken voor mij, behalve me een pittige toegangsprijs voorschotelen, confronteren met lange wachtrijen voor rollercoasters die me beide vervullen van de angst duivels, en lastigvallen met het door merg en been gaande gejoel van blije kinderen. Wat doen ze voor míj? Ik was laatst in 2008 in een pretpark, en het enige dat ik er gedaan heb, is uit verveling frieten besteld, die — hou je vast — lang op zich lieten wachten en op de koop toe — scherm je ogen af als je gevoelig bent — zompig waren. Zompig! Ik heb eens frieten gegeten in de speeltuin van Bokrijk in de regen terwijl ik toekeek hoe de geitjes aan het grasduinen waren in de kinderboerderij en zelfs dié doorweekte frieten waren niet zo zompig als die van menig pretpark. Alsook geurde de omgeving frisser. Als frieten de ervaring niet kunnen redden, dan kan ik niet anders dan je smeken om me te vertellen wat wel. Wat, en ik vraag het je graag, maar zal hoe dan ook niet blijven rondhangen om op je antwoord te wachten, wél? En waarom, en hier is nog een reeks vragen hoewel ik het niet kan opbrengen om op je respons te wachten, is de ketchup in pretparken zo vies? Waarom verbrand je in pretparken vijftien keer sneller door de zon? Waarom zijn pretparken niet verboden?

Werd je al eens voor een lange tijd achterna gezeten door een wesp, zijnde een kwaadaardige bij?

Een vriendelijke bij 

Wat is dat trouwens met de naam "pretpark". Ten eerste is het goedkoop doch kostelijk lachwekkend om te moeten specificeren dat dit park er eentje "van pret" is. Ho, wees gewaarschuwd, hoor, voordat de grandioze hoeveelheid spontane pret hier je dreigt te versmachten! Het is een beetje zoals je kledingzaak "Brenda's mode" noemen, of "Gérards Stijl". Is het mode als je het erbij moet zeggen, Brenda? Moet je me er nu, als het al bijna te laat is, nog van overtuigen dat het hier wel degelijk om "stijl" gaat, Gérard? Ben je zeker dat ik met "pret" overgoten zal worden als ik een van mijn nieren en de helft van mijn spaargeld besteed aan een toegangsticket en een plastic bakje met vijf wakke frieten die verdrinken in deze weerzinwekkende bordeaux smurrie waarop "ketchup" geschreven staat maar waarvan de inhoud moeilijk thuis te brengen of te verteren valt, park? Ten tweede vind ik het louche en onverantwoord om zonder meer te stellen dat andere parken niet vervuld zouden zijn van "pret". Heb je al eens op je bloten voeten door het glinsterende, met dauw overgoten gras van het park gewandeld, om nadien in aanraking te komen met hordes teken? Heb je al eens dat pure, sprankelende gevoel van sensatie ervaren dat je enkel te beurt kan vallen als je wegspurt van de zoveelste gigantische libel die het gebied tussen de vijvers en de bomen terroriseert — nochtans de beste picniclocatie? Werd je al eens voor een lange tijd achterna gezeten door een wesp, zijnde een kwaadaardige bij? Dat is de dolle park-pret die mijn jeugd waardevol maakte en van kleur voorzag; die angstvallige zomers tijdens dewelke je je dag in, dag uit en van 's ochtends tot 's avonds moest afvragen of vandaag de onfortuinlijke dag zou zijn dat een insect je zal bijten waar het zeer doet — je lang vervlogen, onheilspellende kindertijd, toen je nog rustig kon vrezen voor je leven... dát is hetgeen me nu doet inzien dat je pas echt kunt weten wat "pret" is als je voordien langdurig hebt afgezien. Als de "pret" in "pretpark" simpelweg slaat op het overleven van de lange wachtrij voor de rollercoaster — wat gemakkelijk! Welke banaliteiten? — dan rest me enkel te zeggen dat die naam niet geheel verdiend is. Met permissie. 

In het kort? Elke locatie die zich buiten de veilige cocoon van mijn woonst bevindt en alwaar er zich kabaal, kinderen en boomstamritjes en slechte fritjes bevinden, verdient het meer om de zinsnede "lasciate ogni speranza, voi ch'entrate" aan de toegangspoort bevestigd te zien dan eender welke cirkel van de hel — en ze hangt nochtans voor álle cirkels van de hel! De hel is het pretparklandschap!